“عسلویه نیوز” از کنار خیابان ساحلی که می‌گذری بوی نامطبوعی مشامت را آزار می‌دهد، رو به دریا که می‌کنی می‌بینی حراهای بی زبان در فاضلاب و زباله‌های متعفن کنار سد بتونی به درد می‌پیچند و می‌میرند.
[1]
فارس نوشت: از کنار خیابان ساحلی که می‌گذری بوی نامطبوعی مشامت را آزار می‌دهد، رو به دریا که می‌کنی می‌بینی حراهای بی زبان در فاضلاب و زباله‌های متعفن کنار سد بتونی به درد می‌پیچند و می‌میرند.
روزگاری نه چندان دور هنگام بالا آمدن آب دریا، آب دریا زیر درختان حرّا با برگ‌هایی سبز و بیضی شکلشان را پر می‌کرد و چشم‌انداز زیبایی را به‌وجود می‌آورد.
وقتی هم که آب دریا خالی می‌شد حضور پرندگان آبی نظیر نوک میخی، ملیل، شالو و تینک (نام محلی این پرندگان) و شلمبو و تریل(نوعی خرچنگ کوچک دریایی) که از لانه‌های خود بیرون می‌آمدند منظره زیبایی را به این اکوسیستم طبیعی می‌داد، اما این روزها غیر از بوی زباله متعفن و بوی شدید و رنج آور فاضلاب و تنه خشکیده درختان حرا چیز دیگری نمی‌بینی.
ورود فاضلاب به جنگل‌های حرا و بروز مشکلات فراوان
ورود بخشی از فاضلاب شهر از کانالی بزرگ و قدیمی که مخصوص جمع آوری و دفع آب‌های سطحی است به این محیط زیست موجب مرگ این درختان شده و بوی بدی و منظره بسیار زشتی را در کنار ساحل زیبای شهر ایجاد کرده است.
از زمان شروع لایروبی خور دختر (یکی از خورهای قدیم دیلم) که منجربه بسته شدن آبراه خروجی این محیط زیست کوچک شد، فاضلاب و آب دریا به محیط وارد شده و راه خروجی برای تخلیه آب دریا و فاضلاب وجود نداشت و فاضلاب همچنان زیر درختان حرّا می‌ماند و به مرور زمان باعث به‌وجود آمدن گنداب و محیطی مرداب مانند شده و باعث خشکیدن این درختان شده است.
راستی چه کسی مسئول مرگ این موجودات زنده و بی‌زبان است که بدون نیاز به آبیاری و فقط با آب شور دریا و نور آفتاب گذران زندگی کرده و بزرگ می‌شدند و مأمن و جایگاهی برای زندگی دیگر موجودات دریایی و پرندگان می‌شدند.
مهمانانی که به شهر می‌آیند دیگر نمی‌توانند از بوی بد فاضلاب و زباله این منطقه زیر سایه درختان بنشینند و از زیبایی دریا و ساحل لذت ببرند.
مسئولان به فکر جنگل‌های حرا باشند
چرا مسئولان شهر فکری به حال این منطقه و اکوسیستم در حال مرگ آن نمی‌کنند؟
راستی با کاشت درختان حرا در مناطق شمالی دیلم (مثل بندر حماد) و در خط جنوبی ساحل یعنی (بین خور جن و خور بوحله) می‌توان جنگلی به بزرگی جنگل حراّی خلیج نایبند و جنگل حرای هرمزگان بوجود آورد و از این طریق گردشگران زیادی را روانه این مناطق کرد و حوزه گردشگری شهرستان را پررونق کرد.
بد نیست بدانیم جنگل حرا در دریا و آب شور قرار دارد و این سازش با آب شور و شرایط نامناسب، از حرا یک گیاه استثنایی ساخته است.
درختان حرا از نوع گیاه مانگرو است که می‌تواند در آب‌های شور زندگی کند و بافت ساقه، تنه و ریشه این درخت به گونه‌ای است که آب شور دریا را تصفیه و مواد مورد نیاز آن را جذب و بقیه مواد را دفع می‌کند. پوست حرا بر باسیل هانزن که موجب جذام می‌شود، موثر است، شیره درون آوندهای آن بر بیماری خشکی که بیماری پوستی شایع در منطقه هرمزگان است، تاثیری قابل توجه دارد. در صنعت از تانن موجود در حرا، برای تولید جوهر مازو استفاده می شود. چسب تخته و خمیر چوب از دیگر مصارف صنعتی آن است.
مناطق حراخیز ایران
مناطق حراخیز ایران عبارتند از تیاب، جاسک چابهار و کناره‌های شمالی و غربی جزیره قشم و خلیج نایبند در ۲۵ کیلومتری عسلویه.
جنگل حرا در سواحل جنوبی ایران، مهد انواع گوناگون آبزیان، پرندگان و دوزیستان است، از پرندگان می‌توان به مرغ ماهیخوار، حواصیل، لک لک، پلیکان، مرغابی و مرغ دریایی و از ماهی‌ها به خرچنگ، مار دریایی، شیلو، کلینگ (نوعی از صدف) و انواع مختلف قورباغه اشاره کرد./فارس