عسلویه نیوز/این ۸۶نفر و آن ۶۰۰نفر کاندیدای ریاست جمهوری
تعداد کل ثبت نام کنندگان برای انتخابات یازدهم ریاست جمهوری ۶۸۶ نفر بوده است.
کار نادرست بیشتر ما رسانه ها تمرکز بر چهره های شاخص بود -که حدود ۴۰ نفر هستند- و از طرف دیگر بر چهره های عجیب و غریب تمرکز شد که حدود ۵۰ نفر بودند: از آن که سوار بر درشکه به وزارت کشور آمد و دیگری کفن پوشیده بود و فردی که ادای قیصر در می آورد و تعدادی بیکار و البته یکی هم که در دوره های گذشته می آمد و مدعی بود که منجی عالم بشریت است ولی این بار ماموران نگذاشتند وارد تالار وزارت کشور شود!
از مجموع ثبت نام کنندگان اگر شاخص ها و فان ها را کنار بگذاریم “حدود ۶۰۰ نفر” باقی می مانند که معلوم نشد که اینها چه کسانی هستند و چه طرح و ایده ای برای اداره کشور دارند؟
اگر در بین آن ۶۰۰ نفر ، افراد متخصص و کار آفرین و مدبر و لایق و با برنامه ای وجود داشته باشند نام و چهره و برنامه آنها کجا منعکس شده است؟ آیا سرجمع عکس های همه خبرگزاری ها بیش از ۹۰ نفر – شاخص ها و جنجالی ها – را نشان می دهد؟
آیا ممکن است در بین آن ۶۰۰ نفر افرادی -ولو معدود- وجود داشته باشند که طرح ها و ایده های شان از اشخاص چهره ، برتر باشد؟
این امکانی دور از ذهن نیست که در بین در آن ۶۰۰ نفر افرادی بوده اند که لیاقت شان از آن ۴۰ نفر شاخص بیشتر باشد ، اعم از کار آفرینان ،متخصصان و صاحبان اندیشه و طرح های اجرایی.
اما چه کنیم که “همه مان” ،گرفتار نام هاییم؟ نام زده ایم، شعار زده ایم، سوابق زده ایم، هوشمند نیستیم، حس جنجال بپا کردن آن هم در چنین عرصه مهمی که عرصه عقلانیت است و نمی بایست کوچک ترین خطا و ریسکی در آن کرد سر تا پای وجودمان را فرا گرفته، می خواهیم همه چیز را به طنز و لودگی برگزار کنیم: از فردی که با درشکه به در وزارت کشور می آید گزارش های تصویری آنچنانی مخابره می کنیم ولی سراغی از فلان استاد دانشگاه که ممکن است حرفی جدی و اثرگذار برای گفتن داشته باشد نمی گیریم.
ای کاش به جای یافتن سوژه های نازل و تفننی، نه عکاس که خبرنگار می فرستادیم تا طرح و ایده آن ۶۰۰ نفر به حساب نیامده و بی نشان را بگیرند.
ای کاش ساز و کاری تعریف شود که نظرات کاندیداهایی که نامدار نیستند ولی برنامه دارند ، بانک ایده شود و به رییس جمهور منتخبی که حتماً نه نابغه است، نه سوپرمن و ابرمرد و نه اسطوره و دانای کل ، داده شود.
شاید یکی از آن ۶۰۰ نفر ، طرح هایی دارد که می تواند بسیاری از مشکلات کشور را حل کند ولی چون چهره نیست و به قول قانون اساسی ، “رجل سیاسی و مذهبی” نیست ، نمی توانند فرصت اجرا داشته باشند.
پس چه اشکالی دارد که برنامه های آنان نیز گرفته شود و حتی در صورت وجود صلاحیت های اجرایی ، از این افراد برای اجرای برنامه هایشان در دولت ، دعوت به همکاری شود؟
باور کنیم که همه آنانی که می توانند برای دردهای کشور نسخه بپیچند ، این چند چهره معروفی که کاندیدا شده اند نیستند.
عصرایران/