ایسنا: جامعه روحانیت مبارز درباره مسائل داخلی و بین‌المللی بیانیه‌ای منتشر کرد.
متن بیانیه به شرح زیر است: باسمه تعالی
«إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ ءَامَنُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا یحُِبُّ کلَُّ خَوَّانٍ کَفُور» سوره حج آیه ۳۸
خداوند از کسانی که ایمان آورده اند دفاع می کند، خداوند هیچ خیانتکار ناسپاسی را دوست ندارد.
رسالت و نقش روحانیت
تاریخ روحانیتِ رسالت‌مدار شیعی در ایران معاصر، نشان می‌دهد که این نهاد، همواره، به عنوان رکنی جامعه‌ساز و مسوولیت‌پذیر عمل کرده است. مشروعیت نظام سیاسی در سپهر اسلام شیعی، با رهبری روحانیت قرین بوده است. حضور سرنوشت‌ساز و بنیادین این نهاد در عرصه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی ـ پیش از مشروطه تا انقلاب اسلامی ـ صداقت و تلاش مسئولانه روحانیت را گواهی می کند. نقطه محوری این حضور، تأسیس و ساماندهیِ وثیق ترین ابزارهای ارتباطی با «مردم» است که در بزنگاه بحران ها، همیشه، روسفید و پیروز میدان بوده است.
تاریخ نشان می‌دهد که اصلیترین مانع بر سر منافع استعمارگران در جوامع اسلامی، اسلام و باورمندی دینی مردمان این سرزمین به روحانیت اصیل است. «اسلام و روحانیت»، در این دوران، چنان همساز و همبسته یکدیگر بوده اند که شأن و شرافت روحانیت نزد مردم، برخاسته از علاقه مندی ایشان به اسلام بوده است؛ به گونهای که هرگونه حمایت مردمی از روحانیت، در ذات و واقعیت خود، از انگیزه برای حرکت و اصلاح امور اجتماعی مایه گرفته است. هرچند دشمنان داخلی و خارجی کوشیده اند، با استفاده آشکار و پنهان از اندیشه جدایی دین از سیاست (سکولاریسم)، این باورمندی و همبستگی را به گوشه انزوا ببرند و شریعت را از سیاست و اداره امور جامعه جدا بدانند، اما نقش عالمان دین، در همه مقاطع، تعیین کننده و تأثیرگذار بوده است.
روحانیت احیاگر تفکر دینی
دیرینگیِ نقش روحانیت اسلامشناس در چالش های امروز و دیروز جامعه اسلامی، فقط مسئله ای صنفی نیست؛ بلکه بیانگر شکل گیریِ تفکری بنیادین در موضوع «رابطه شهروندان جامعه اسلامی با روحانیت دینی» است.
روحانیت در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بااتکآبرمردم سالاری دینی، امکان‌های تازه ای فراروی خود نهاد و ظرفیت‌ها و توانایی های خود را به نمایش گذاشت. روحانیت شیعی، در این شرایط نوین، ویژگی های نظری، فردی و آرمانیِ دین را با واقع گرایی درهم آمیخت و از این رهگذر به تولید مفاهیمی پرداخت که در هیچ یک از دوره های پیشین، به دست نیامده بود؛ کاری که هیچ یک از گروه های دیگر اجتماعی نتوانستند آن را به انجام رسانند.
براستی در میان مراجع فکری جامعه ایرانی، هیچ گروهی مانند عالمان و روحانیان، به دلیل برخورداری از پشتوانه فکری و اعتقادی، تشکیلات مردمی و منسجم، شخصیت های برجسته، محبوب و با نفوذ معنوی در تأثیرگذاری بر افکار عمومی، تعیین کننده نبوده است.
«رهبری دینی»، در این قلمرو، در جلوه های متعدد، از فرهنگ دینی پاسداری کرده است: رهبری سیاسی نهضت‌ها، مقابله با تهاجم خارجی و مبارزه با خرافه سازی و بدعت‌گرایی، تولید علم و جنبش نرم‌افزاری. تأکیدات حضرت امام خمینی (ره) و نامگذاری سال ها از سوی مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) نیز به این اصل راهبردی جمهوری اسلامی توجه داشته است.
نقش مردم در جمهوری اسلامی ایران
مشارکت مردم در انتخابات مجلس نهم، شورانگیزترین جلوه همبستگی میان مردم، نظام و روحانیت و نشان‌دهنده حمایت آگاهانه مردمی از نظام اسلامی بود. مردم انقلابی ما اینک بخوبی دریافته اند که ابهت بین المللیِ کشوری در تراز ایران و خنثی کردن ماجراجویی های دشمنان با کمترین هزینه، همیشه، دستاورد چنین همراهی ها و مشارکت هایی بوده است. مسئولان نیز آگاهند که سامان پذیری و التهاب زدایی از فضای سیاسی داخلی و موفقیت در عرصه های خارجی (مانند استحکام مواضع جمهوری اسلامی در مناقشه با غرب در برنامه هسته‌ای)، به برکت همین حضورهای حماسی است.
جامعه روحانیت مبارز مجدداً این حضور شکوهمند را ارج گذاشته و از همه ملت بزرگوار ایران قدردانی می کند.
پیام این مشارکت، بی تردید، وحدت و همگرایی بیش از پیش در میان ملت است. لذا وحدت اصولگرایان، بصورت خاص ضرورتی بیش از گذشته دارد. حساسیت روزافزون شرایط داخلی و بین المللی، تأکید پیوسته مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) و، مهم تر از همه، رجوع به آرمان های انقلاب اسلامی، وضعیتی را ترسیم می کند که در آن، راهبرد اصلی اصولگرایان، همانا اتحاد و همگرایی حداکثری است. امروزه و در چنین شرایط چالش برانگیزی، سهم خواهی، حزب گرایی و دامن زدن به مرزبندی های جناحی از سوی وفادارن به آرمان های اسلام و انقلاب، مانع تعالی و توسعه خواهد شد. جامعه روحانیت مبارز ، با تأکید دوباره بر این وحدت، همگان را به شاخص های داوزده گانه «منشور اصولگرایی جامعتین»، که بر اساس سخنان حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) تنظیم شده است، توجه و ارجاع می دهد
وحدت و انسجام رمز پیروزی
وحدت و انسجام ملی، از شعارهای اساسی انقلاب است. اصولگرایانِ دولت و مجلس باید از تمام ظرفیت‌های خود برای تحقق هر چه بیشتر ارکان گفتمان اصولگرایی (خدمتگزاری، عقلانیت، عدالت گستری، ولایت پذیری) بکوشند. در شرایط کنونی، هر گونه برنامه ریزی و اقدام، بدون توجه به این راهبرد، به صلاح کشور نیست.
خیزش های پیروزمند اسلامیِ اخیر در خاورمیانه، که خود نماد و نمود وحدت در جامعه اسلامی است نیز منادی همگرایی و تعامل میان اصولگرایان در عرصه های جهانی است. اینک، رسالت جامعه جهانی اسلامی و دولتمردان مسلمان این است که در مقابل دسیسه چینیِ داخلی و خارجی، برای به هزیمت کشاندن این خیزش های مردمی، بایستند. طرح اتحاد بحرین با عربستان، مصداق کامل مقابله با این حرکت های مردمی و راهی برای حفظ نظام های پادشاهی و دیکتاتوری در منطقه و تداوم حضور آمریکاست. آل خلیفه و آل سعود، پس از ناکامی در فهم مطالبات مردم و مقابله با آن، به جای پاسداری از منافع ملت های خویش، خدمتگزار سیاست های غربی و صهیو نیستی شده اند. اتحاد ملل اسلامی، بی تردید، زمانی محقق می شود که با خواست و اراده ملت ها نیز موافق باشد. امنیت و مشروعیت حاکمان، در سایه مردم سالاری دینی تحقق می یابد و جز این، هر چه باشد، ضدیت با امت جهانی اسلام است و بی تردید ناکام خواهد ماند.
توطئه استعمارگران بر ضد امت اسلامی
حضور جانبدارانه غرب، اسرائیل و دیکتاتورهای عربی در آشوب های سوریه نیز جلوه ای دیگر از ضرورت اتحاد جوامع مسلمان را به نمایش می گذارد. ضربه به آرمان فلسطین، نابودی مقاوت علیه صهیونیسم جهانی و ایجاد امنیت برای اسرائیل، هدف از توطئه های ضد سوری و، در واقع اقدامی در راستای منافع استعمارگران است.
در شرایطی که انتخابات پارلمانی سوریه، ادامه روند اصلاح طلبانه دولتمردان برای پاسخگویی به مطالبات مردم سوریه است، اقدامات برخی کشورهای عربی، آنان را به ابزار دست غرب بدل کرده است. در چنین شرایطی، پیشنهاد تحریم و خودداری از گفت و گو، چیزی جز دعوت به مداخله خارجی و، در نتیجه، به مخاطره افتادن امت اسلامی نیست.
دلسوزان امت اسلامی، و پیشاپیش آنان روحانیت، توجه به خطرات پیش آمده برای جوامع اسلامی را وظیفه و رسالت همیشه خود می دانند. مرجعیت و روحانیت گرانقدر شیعه، برای پاسداری از کیان اسلام، مرز نمی شناسد و خود را به ضوابط سرزمینی محدود نمی کند. رسالت جهانی اسلام نیز، که همان توجه به اخلاق، معنویت و نفی هرگونه سلطه پذیری است، معنایی جز این ندارد. امت واحده اسلامی، در ایران و بحرین و سوریه و عربستان و جمهوری آذربایجان، کیانی واحد دارد. خبری که اخیراً درباره جمهوری آذربایجان در رسانه ها انتشار یافته است، مایه نگرانی همه غیرتمندان و باورمندان به اسلام شده است. مراسمی که قرار است به نام «یوروویژن» در« باکو» انجام شود و ناگوارترین حرکت ضد انسانی یعنی رژه حیوان صفتان همجنس باز، نمی تواند نسبتی با آیین مقدس اسلام، که احیای اخلاق و فضیلت را آرمان غایی خود می داند، داشته باشد. ثمره چنین اقدام های شومی، جز ایجاد تفرقه میان مسلمانان، جریحه دارکردن عواطف دینی، نفی ارزش های خودی و تسلیم در برابر نفوذ بیگانگان و فرهنگ ضد بشری نیست. حساسیت بایسته و شایسته مراجع بزرگوار تقلید در این ماجرا و محکوم کردن رفتارهای غیر اسلامی، نشان از نگرانی و دغدغه مندی ایشان در مواجهه با مسائل جهان اسلام است. در دنیای پرآشوب کنونی، پیوند کشورهای اسلامی با یکدیگر، از راه پایبندی به تعالیم جهان شمول اسلام ممکن است. جامعه روحانیت مبارز، ضمن نفی و محکومیت این رفتارها، دولتمردان مسلمان را به پاسداشت موازین اسلامی دعوت و توصیه می کند، که سنت الهی بر پاسداری از میراث اهل ایمان و نفی خیانت خائنان تعلق گرفته است.
به امید پیروزی امت اسلامی و سربلندی ایران اسلامی
انه ولی التوف
محمدرضا مهدوی کنی
جامعه روحانیت مبارز