آقای حدادیان با توجه به اینکه شما از نزدیک با مردم در ارتباط هستید نظرتان در خصوص گرانی های اخیر چیست؟
تحصیلات بنده علوم قرآن و حدیث است و در زمینه سیاسی هم زیر دست امام(ره) خیلی چیزها را یاد گرفتیم و گوش دادن به سخنان مقام معظم رهبری آدم را واقعا یک سیاست مدار می کند.اما اطلاعات کافی، وافی و جامع شمول در بخش اقتصادی ندارم و می ترسم سخنی بگویم که بر اساس نداشتن اشراف کافی مبتل ابشوم به متهم کردن هر شخصیتی بدون اینکه عدله کافی داشته باشم.
اما یک چیز می توانم بگویم و آن اینکه اگر همه ما اهل تقوا باشیم خود معنویات تقوا، برای ما گریز گاه ایجاد می کند که بر این گرانی ها فائق شویم.
بنابراین چند سوال سیاسی می پرسم،شما سرنوشت سیاسی آقای احمدی نژاد را چگونه ارزیابی می کنید؟
هرکسی که در مملکت ما نه فقط پست کلان سه قوه را داشته باشد بلکه در شان وکیل،وزیر، معاونت های وزرا و قضات ارشد باشد جزو منابع انسانی کشور هستند و در بحث توسعه منابع انسانی ما نمی توانیم به آنها به عنوان شخصیت هایی که تمامیت پذیرند بنگریم.
این افراد هیچ وقت تمام نمی شوند و باید در نظام ارزشی یک جامعه مورد استفاده قرار گیرند و ارزشها می تواند مادی یا معنوی باشد.
منتهی چنانچه شخصیتی مانند سردمداران فتنه خودشان خود را به راهی کشانند که عاقبت خوشی نداشت. و اگر کسانی اینگونه رفتار کنند وجامعه را مورد ظلم قرار دهند مطرود می شوند و نتیجه کار خود را می بینند. اما حتی المقدور تا زمانیکه امکان پذیر است یک جامعه باید از شخصیت هایی که درای مسئولیتی بودند و سابقه دارند استفاده کنند و دنیا و هر ذهن عاقلی این موضوع را به عنوان یک اصل پذیرفته است.
یعنی رفتارهایی که آقای احمدی نژاد در دوران ریاست جمهوری خود داشتند تاثیری ندارد؟
من فکر می کنم رفتارهای منفی در میان مسئولین در نظام ما رو به افول است یعنی در نظام ما با مدیریت منعطف و مدبرانه مقام معظم رهبری هرگونه حرکتی که بار منفی داشته باشد تاکنون کنترل شده اما هزینه داشته است. روند حرکت جامعه از لحاظ اخلاقی روبه رشد است و جامعه رفتار بد را نمی پذیرد.
جامعه نجابت آنهایی که در مقابلشان با ادبیات بد ظاهر می شوند را می فهمد و اگر کسی ادبیات بدی داشته باشد جامعه می فهمد. ممکن است عکس العمل نشان ندهند و ممکن است برخی مثل من عکس العملی از این دست نشان دهند و هزینه آن را نیز تحمل کنند اما در هر صورت فضا فضای ادبیات منفی و ادبیات هتاکانه نیست و ادبیات گزنده اخلاقی جایگاه ندارد.
البته “جزا سیئه سیئه المثلها” برخی از اوقات می گویند جزای بدی بدی است به همان اندازه اما همانجا می گوید :ولم صبر و قفر ذلک من عظم الامور” از بزرگترین کارها این است که یک شخصیت بتواند همان جا هم صبوری کند و در برخی از جاها ما می توانیم صبوری کنیم و برخی ها نیز مانند بنده یک جاهایی فکر می کنند که نه نمی توان سکوت کرد.
می توانید منظورتان را مقداری روشنتر بیان کنید؟
بله، کل موضوع در یک محفل و یک جلسه در شب اول ماه مبارک رمضان بود و ما چون دوست نداشتیم کسانی که در آن ها رگه هایی از انحراف می بینیم در جلسه مان باشند گفتیم نیایند.چراکه می خواستیم فضای جلسه مان یک دست باشد و در جلسه ما تنها پرچم ولایت برافراشته شود و کسانی که می خواهند در کنار ولایت سنگ خودشان را به سینه بزنند نیایند.
منظور شما ماجرای دادگاه و شکایت رئیس دفتر، رئیس جمهور است؟
در قضیه دادگاه بنده،محکومیت یا عدم محکومیت مشخص نیست چون احساس می کنم برای خدا کاری را انجام دادم و هرکجای آن نیز سیئه هم باشد ان شاالله خدا آنرا تبدیل به حسنه می کند و هیچ مانعی ندارد. هر وقت به دادگاه دعوت شوم خواهم رفت و اگر نتیجه آن محکومیت نیز باشد با دیده منت قبول می کنم. بنده در طول عمرم که ۴۷ سال و چند روز است تنها دو شاکی داشتم که این دو جناب آقای رییس جمهور محترم و مراد ایشان جناب آقای مشایی است.
اگر یک نفر بررسی کند از ابتدایی که این اتفاق افتاده چگونگی پخش این نوار جرم بوده و باید ببینیم مجرمین از کدام دستگاه یا جامعه آماری کشور هستند. منتهی این حوصله در من نبود تا پیگیری کنم و مثل اینکه در دوستان هم نبوده و یا اگر هم هست اغماض می کنند.
اما بدانید در این قضیه انتشار نوار و منتشرین سازمان دهی شده هستند و به نظر می رسد از برخی دستگاههایی که هزینه آنها از بیت المال است برای انتشار استفاده می کنند.
به نظر من با شانتاژهای تبلیغاتی وکلای شاکیان از این شکایت سو استفاده ای کردند.اول محرم،اول فاطمیه و… موضوع شکایت را مطرح میکنند.در حالی که باید اینها مشکلشان را با قوه قضاییه حل کنند ما اینجا هستیم و اگرمیزان جرم ما محرز شود مشخص است.
و من فرزند دانشگاهم و ان جی او هایی مختلف به عنوان وکیل به من مراجعه کردند و بنده قبول نکردم و گفتم آقای وکیلی از بچه های محله ها و هیات ها بوده که برای ما بس است.
چون من به دنبال کشتی گرفتن و بازی های این شکلی نیستم و قطعا راضی به تضعیف قوه قضاییه هم نیستم.قوه قضاییه وظیفه خود را می داند و ما گردن می نهیم به حکم قوه قضاییه و اگر چوبی در انتهای کار باشد آنجا ما می توانیم معلمی کنیم و چوب جمهوری اسلامی ایران برای ما خوب و گل است. کتک بابا گله هرکی نخوره خله منتها اینطور نیست که از خودمان دفاع نکنیم بلاخره ما نیز مطالبی داریم و امیدواریم در آینده بعضی از آقایان پایشان در بعضی جاها گیر نباشد و چشم براهیم که انتهای این اختلاس به کجا می رسد.
و حرف آخر…
هر وقت دادگاه اختلاس است شکایت از ما به نوعی در مطبوعات مطرح می شود و این مساله نیاز به یک خبرنگار دقیق دارد تا در بیاورد که و باید دید که چه ارتباطی میان این دو برقرار است. چراکه ما از موقعی که اختلاس مطرح شد گفتیم باید مورد بررسی قرار گیرد و فکر می کنیم پای بعضیا گیر است و به این ترتیب می خواهند مردم را از اصل منحرف کنند.البته من نمی دانم این بعضیا چه کسانی هستند اما واژه بعضیا واژه قشنگی است.