او برغم آن که فرصت مهاجرت و زندگی در آمریکا و اروپا با بهترین شرایط برایش فراهم بود ، ترجیح داد در ایران بماند و برای بازگرداندن زندگی به کودکان سرطانی ، فداکاری کند و به رایگان ، علم ، تخصص و توانایی خود را صرف این فرشتگان زمینی نماید.
پروفسور پروانه وثوق ، که بیش از نیم قرن ، همچون پروانه ، شمع کودکان مبتلا به سرطان را زنده نگاه می داشت ، دارای مدرک فوق تخصص خون و آنکولوژی کودکان بود.
او در زندگی خود ، کودکان بسیاری را از مرگ نجات داد و به دامن حیات بازگرداند و بی شک ، بسیاری که امروز نفس می کشند ، رهین فداکاری ها و مهربانی های این بانوی ایرانی هستند که بیمارستان خیریه محک ، خانه اش بود.
جشن تولد کودکان مبتلا به سرطان
پروانه وثوق ، فقط یک پزشک نبود ، او نمونه کامل یک انسان نیکوکار بود که هرگز کار بزرگش را در نجات کودکان ، به معیارهای مادی نیالود و همچون مادری مهربان ، زندگی خود را به معنای واقعی کلمه ، وقف کودکان سرطانی کرد و تا روزهای آخر زندگی پاکش ، خدمت کرد.
او تا آخرین روزهای عمر خود، علاوه بر ریاست هیئت امنای موسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان (محک) به امر تعلیم و تربیت دانشجویان پزشکی و نیز درمان کودکان مبتلا به سرطان اشتغال داشت.
پروانه وثوق ، همواره به ما یادآوری می کرد که اخلاق ، انسان دوستی و مهربانی هنوز زنده است و سرطان نگرفته… روحش شاد.