- Assalouyeh News – پایگاه خبری شهرستان عسلویه - https://assalouyehnews.ir -

احترام به پیشکسوتان مرام پهلوانی است

عسلویه نیوز” در حال حاضر بازیکنان و ورزشکاران تا زمانی برای ما محترم اند که در زمین ورزش هستند و از وقتی که دوران حرفه ای ورزش خود را تمام کرده و به قول معروف کفش هایشان را آویزان می کنند، به تیم «فراموش شدگان» می پیوندند نه پیشکسوتان. این اتفاق تنها مختص به فوتبال نیست و در رشته های ورزشی دیگر نیز این موضوع اتفاق افتاده است…

احترام به پیشکسوت در ورزش پهلوانی و قهرمانی یکی از سنت های خوب ایرانیان بوده که متاسفانه امروز با جابجایی تعصب و پول در سطح اول ورزش حرفه ای، به فراموشی سپرده شده است.

در حال حاضر بازیکنان و ورزشکاران تا زمانی برای ما محترم اند که در زمین ورزش هستند و از وقتی که دوران حرفه ای ورزش خود را تمام کرده و به قول معروف کفش هایشان را آویزان می کنند، به تیم «فراموش شدگان» می پیوندند نه پیشکسوتان.

[1]این اتفاق تنها مختص به فوتبال نیست و در رشته های ورزشی دیگر نیز این موضوع اتفاق افتاده است. امروز از پیشکسوتان کشتی و والیبال و هندبال و بسکتبال ایران چه کسی خبر دارد؟ وضع معیشتی شان به چه شکلی است؟ در کجا هستند و به چه کاری مشغول اند؟

به عنوان مثال تا زمانی که محمدرضا طالقانی رییس فدراسیون کشتی است از او تجلیل و احترام کرده و او را پیشکسوت خطالب می کنیم. اما به محض اینکه طالقانی با فدراسیون خداحافظی کرد دیگر خبری از او نیست و یا باید او را در تشییع جنازه هم تیمی های سابقش پیدا کنیم یا در بیمارستان ها بر بالین هم دوره ای هایش.

متاسفانه گویا پیشکسوتان زمانی برای ما مهم می شوند که خدای نکرده بیمار شده و روی تخت بیمارستان بستری شوند. البته از بعضی ها هم حتی وقتی روی تخت بیمارستان هستند خبری نمی گیریم. فقط با مرگشان است که به ۳ دقیقه کلیپ در رابطه با زندگی شان آن هم در برنامه هایی مانند نود اکتفا کرده و به یک جمله “روحش شاد و یادش گرامی” بسنده می کنیم. یاد آنها باید در زنده بودن شان گرامی باشد نه وقتی که در گوشه قبرستان آرام می گیرند.

[2]

امروز تمامی روزنامه ها برای بالا رفتن فروش شان خبر از به کما رفتن حجازی دادند. بعضی برای سلامتی اش دعا کردند و بعضی دیگر به انتشار اخبار بیماری اش بسنده کردند. امروز اگر ناصر حجازی به کما نمی رفت مطمئنا تیتر یک روزنامه ها نبود.

آقایان مسئول!

ناصر حجازی و امثال او در سلامتی بیشتر نیاز به دیده شدن دارند تا در بیماری. چه بسیار پیشکسوتانی که پس از پایان دوران ورزشی شان آرام به زندگی شخصی پرداخته اند و بعضا حتی برای امرار معاش شان به مشکل برخورده اند. همان هایی که روزی نام شان در آزادی بر سر زبان ها بود امروز به تیم فراموش شدگان پیوسته اند.

[3]

شاید با تمامی افکار و نقطه نظرات ناصر حجازی موافق نبوده و به برخی از آنها نقدهای جدی هم داشته باشد، اما این دلیل نمی شود از کسی که عمر خود را برای ورزش این کشور گذاشته و روزگاری به عنوان یک فرد افتخارآفرین در ورزش این کشور نامش بر سر زبان ها بوده است یادی نکنیم. که در مرام پهلوانی این کار شرط ادب است و فتوّت و جوانمردی.