- Assalouyeh News – پایگاه خبری شهرستان عسلویه - https://assalouyehnews.ir -

عسلویه، بوی گاز ، آلودگی و جنس فقر

عسلویه تا پیش از سال ۱۳۷۸ روستایی با جمعیتی کمتر از دو هزار نفر و یکی از ده ها روستای تابعه شهرستان کنگان بود. با استقرار تاسیسات پالایشگاهی در منطقه عسلویه، این روستا به «بخش» ارتقا یافت و به جمعیت ساکن در این منطقه حدود ۶۰ هزار نفر نیروی کار که بیشتر آنها را کارگران مجرد تشکیل می دادند، افزوده شد. شروع استقرار تاسیسات صنعتی در این منطقه، باعث رفع مشکل بیکاری در منطقه استان بوشهر و حتی بخش هایی از استان های مجاور شد. با این وجود، مشعل های پالایشگاه های منطقه که یکی از در آمدهای اصلی برای کشور نیز به شمار می آید باعث آلودگی شدید محیط زیست در منطقه شده است.

عسلویه به پایتخت اقتصادی ایران معروف است. اما مردمی که در مهم ترین منطقه اقتصادی ایران زندگی می کنند از داشتن امکانات اولیه زندگی محرومند.

در عسلویه درجه حرارت در تابستان گاهی به بالای ۵۰ درجه می رسد با این وجود مردم آب قابل شرب ندارند. سالها است که مسوولان به مردم منطقه وعده می دهند که به زودی در لوله های آب شهر به جای آب شور، آب شیرین و قابل استفاده جریان خواهد یافت اما تاکنون چنین اتفاقی رخ نداده است.

در گرمای هوای عسلویه شیر آب را باز می کنم و به صورتم می زنم و کمی مزه می کنم. مزه وحشتناک و سوزش چشمانم باعث می شود که حس کنم با آلوده ترین آب زمین صورتم را شسته ام. با یکی از بومیان منطقه به سراغ آب انبارهایی در حومه شهر می رویم که در کنارش تانکر های آب پارک کرده اند. آبی که در آب انبارها نگهداری می شود هیچ حصاری ندارد و بوی بد آن را از فاصله چند متری می توان حس کرد. درون آب می توان حشرات مرده و پلاستیک های معلق در سطح آب را دید. این آب قابل شرب منطقه است که توسط این تانکر ها به دستگاه های آب شیرین کن برده می شود. مزه آبی که از آب شیرین کن ها تهیه می شود نیز متفاوت و طعم دار است.به علت اجبار در استفاده از این آب، مردم منطقه اکثراً دچار بیماری هایی نظیر سنگ کلیه، سوزش چشم، ناراحتی های پوستی و غیره هستند.

دکتر غلامی که چند سالی است تنها دکتر روستای چاه مبارک در نزدیکی عسلویه است، می گوید: بیماری های حساسیتی، قلب و عروقی شایع ترین بیماری های منطقه است. مردم به علت زندگی کردن در محیطی که در سطح آن مواد گوگردی و شیمیایی پراکنده است بعد از مدتی به همه این بیماری ها دچار می شوند.

وی نبود آب سالم را بزرگترین مشکل مردم عسلویه و روستا های اطراف می داند و ادامه می دهد: مردم به انواع بیماری های انگلی به دلیل استفاده از همین آب مبتلاهستند.

وقتی از او درباره استفاده از آب شیرین کن ها می پرسم، تاکید می کند: این دستگاه ها هم آلودگی خاص خودشان را دارند. آنها آب شور و غیر بهداشتی را تا حدی تصفیه می کنند. اما در این دستگاه ها بعد از مدتی براده آهن و سربی که در لوله ها به کار رفته باعث به وجود آمدن خیلی از بیماری ها نیز می شود.

دکتر غلامی که حدود ۶ سال است سابقه کار در منطقه را دارد وجود انواع آلرژی در میان کودکان را بسیار شایع می داند که نسبت به سال های گذشته ۵ تا ۶ برابر شده است. وی درمان این بیماری ها را که به علت زندگی کردن در این محیط به وجود آمده است تنها درمانی موقت می داند که در بعضی مواقع آسم و بیماری های قلب و عروقی باعث مرگ بیماران می شود. دکتر غلامی تنها راه جلوگیری از این فجایع انسانی را استفاده مردم از آب سالم و هوای سالم می داند.

با وجود این آلودگی های شدید آب و هوای منطقه در عسلویه بیمارستانی وجود ندارد. سه سال است که مردم منتظرند ساختمان نیمه کاره تامین اجتماعی روزی به پایان برسد و آنها مجبور نباشند برای بیماری های جدی به شهر های دیگر بروند. در حال حاضر شهر تنها مجهز به یک بهداری است.

وجود مشعل های همیشه روشن در این منطقه را می توان عامل اصلی آلودگی شدید هوا دانست. سوختن این مشعل ها باعث پراکندگی گوگرد به میزان زیاد در هوای منطقه می شود. اما مسوولان باز هم تنها وعده می دهند که به زودی برای این مشعل ها فیلتر قرار می دهند اما مشخص نیست که این زمان کی فرا می رسد.

در یک برخورد منطقی نمی توان صورت مساله را پاک کرد و برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست، پالایشگاه نساخت بلکه ضمن اینکه پالایشگاه را می سازیم باید با به کارگیری فیلتر، ایجاد فضای سبز و راهکارهای دیگر از آلودگی هوا و آب منطقه کاست.

نوسانات شدید برق در منطقه یکی دیگر از معضلات جدی است که باعث می شود در روز برای ساعاتی برق منطقه قطع شود. این در تابستان یعنی تحمل گرمای شدید بین ۴۰ تا ۵۰ درجه برای مردم بومی عسلویه. (که بحمدالله می گویند این مشکل حل شده ولی بعید می دانم.)

در حالی که مردم عسلویه در بزرگ ترین منطقه تولید انرژی در جهان زندگی می کنند، در این منطقه لوله کشی گاز وجود ندارد و مردم باید هر چند وقت در انتظار ماشین های حمل کننده کپسول های گاز باشند. جالب است که از عسلویه برای کشورهای دیگر گاز صادر می شود اما نه برای مردم شهر.