آخرین روز ماه ذی‌القعده ۱۲۱۴ سال پیش، چنین شبی آخرین شب حیات امام جواد(ع) بود. امامی که در هشت ـ نه سالگی به امامت برگزیده شد و در حالی که فقط ۲۵ سال داشت، توسط همسر خویش (ام فضل، دختر مأمون) مسموم شد و به شهادت رسید.
محمد کلهر در وبلاگ یادداشت های شرجی یک خبرنگار نوشت : از آن امام همام فرزندانی چند به یادگار ماند که یکی از مشهورترین آنان، «موسی مبرقع» (به مادری سمانه) است که هنگام شهادت پدر ۶ سال داشت. این فرزند بلافصل در سال ۲۱۴ هجری قمری یعنی دو سال بعد از برادرش امام هادی(ع) در مدینه متولد شده است. وی در سال ۲۵۶ هجری قمری (در ۴۲ سالگی) به توصیه امام هادی(ع) روانه قم شده و در خانه ابوخالد اشعری (از اصحاب امام رضا) ساکن می‌شود تا به ترویج دین بپردازد و پاسخ‌گوی سوالات و شبهات مردم باشد.
پس از گذشت چند سال از حضور این امامزاده بزرگوار در قم، دختر و خواهران ایشان (زینب، ام محمد و میمونه) نیز به قم می آیند و طی ۴۰ سال حضور در این شهر مذهبی، به طور مرتب به زیارت عمه‌شان حضرت معصومه(س) مشرف می‌شوند و نسبت به بازسازی گنبد و حرم حضرت معصومه(س) اقدام می‌کنند تا اینکه موسی مبرقع سرانجام در ۲۲ ربیع‌الثانی سال ۲۹۶ وفات می‌کند. نقل است ایشان همچون حضرت یوسف(ع) دارای چهره زیبایی بودند تا جایی که هنگام عبور از بازار مردم دست از کسب و کار خود برداشته و به آن حضرت خیره می‌شدند به همین دلیل، برقع (روی بند) به صورت می‌زدند تا مبادا باعث گناه کسی نشوند، به همین دلیل به موسی مبرقع(ع) [برقع پوش] معروف شدند.
مزار این امامزاده جلیل القدر و ۴۲ تن دیگر از خاندان امامت در محله «چهل اختران» قم (خیابان طالقانی(آذر)-نرسیده به میدان شهید میرزای قمی) قرار دارد.
مرقد امامزاده موسی مبرقع در طول سالیان همواره زیارتگاه علما و دوستداران اهل‌بیت علیهم السلام بوده است که از جمله این تشرفات می‌توان به تشریف‌فرمایی امام خمینی(ره) در سال ۱۳۵۸ و زیارت حضرات آیات بروجردی(ره)، بهجت(ره)، نوری همدانی، لطف‌الله صافی گلپایگانی و جوادی آملی اشاره کرد.
