- Assalouyeh News – پایگاه خبری شهرستان عسلویه - https://assalouyehnews.ir -

روزه گرفتن در تاسوعا و عاشورا…

از امام جعفر صادق علیه السلام راجع به روزه گرفتن در روز تاسوعا و عاشورا در ماه محرم پرسیدم (یعنی آیا می شود این دو روز را روزه گرفت). حضرت فرمودند…
به گزارش مجله شبانه  باشگاه خبرنگاران، وبلاگ فضائل اهل بیت در جدیدترین نوشته خود آورده است:
 
عبد الملک می گوید : از امام جعفر صادق علیه السلام راجع به روزه گرفتن در روز تاسوعا و عاشورا در ماه محرم پرسیدم (یعنی آیا می شود این دو روز را روزه گرفت). حضرت فرمودند :

تاسوعا روزى است که امام حسین علیه السلام و یارانش در کربلا محاصره شدند و اهل شام در اطراف آنان اجتماع نمودند. ابن مرجانه (همان عبیدالله بن زیاد ملعون )و ابن سعد از کثرت لشکر خود خوشحال شدند و امام حسین و یاران او را در آن روز ضعیف شمردند و یقین کردند که براى حسین علیه السلام یاورى نخواهد آمد و اهل عراق آن حضرت را کمک نخواهند کرد. پدرم به فداى آن حسینى که ضعیف شمرده شد و غریب بود!! سپس امام علیه السلام فرمودند : اما روز عاشورا:

این روزى است که امام حسین دچار مصیبت شد و در میان یاران خود افتاد و اصحاب آن حضرت هم با اجساد برهنه در اطراف آن بزرگوار افتادند. آیا یک چنین روزى را می توان روزه گرفت نه به خداى بیت الحرام یعنى کعبه، این روز ، روز روزه گرفتن نیست. بلکه روز حزن و مصیبت است که دچار اهل آسمان و زمین و جمیع مؤمنین شده است.

روز عاشورا روز فرح و سرور است براى ابن مرجانه و آل زیاد و اهل شام. خشم خدا بر آنان و فرزندانشان باد عاشورا همان روزى است که جمیع بقعه‏هاى(سرزمین ها) زمین گریان شدند غیر از سرزمین شام. کسى که این روز را روزه بگیرد، یا به آن تبرک بجوید خدا او را در حالى با آل زیاد. محشور می کند که قلبش مسخ شده باشد و مورد خشم و غضب خدا قرار گرفته باشد. کسى که در این روز چیزى را در منزل خود ذخیره کند خدا نفاقى را دچار قلبش می کند تا آن روزى که او را ملاقات نماید و برکت را از او و اهل بیت و فرزندانش خواهد گرفت شیطان را با او در همه آنها شریک قرار می دهد.

 بحار الأنوار (ط – بیروت) ؛ ج‏۴۵ ؛ ص۹۵

متن عربی روایت :

 الکافی عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبَانٍ عَنْ عَبْدِ الْمَلِکِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ صَوْمِ تَاسُوعَا وَ عَاشُورَاءَ مِنْ شَهْرِ الْمُحَرَّمِ فَقَالَ تَاسُوعَا یَوْمٌ حُوصِرَ فِیهِ الْحُسَیْنُ وَ أَصْحَابُهُ بِکَرْبَلَاءَ وَ اجْتَمَعَ عَلَیْهِ خَیْلُ أَهْلِ الشَّامِ وَ أَنَاخُوا عَلَیْهِ وَ فَرِحَ ابْنُ مَرْجَانَهَ وَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ بِتَوَافُرِ الْخَیْلِ وَ کَثْرَتِهَا وَ اسْتَضْعَفُوا فِیهِ الْحُسَیْنَ ع وَ أَصْحَابَهُ وَ أَیْقَنُوا أَنَّهُ لَا یَأْتِی الْحُسَیْنَ نَاصِرٌ وَ لَا یُمِدُّهُ أَهْلُ الْعِرَاقِ بِأَبِی الْمُسْتَضْعَفَ الْغَرِیبَ ثُمَّ قَالَ وَ أَمَّا یَوْمُ عَاشُورَاءَ فَیَوْمٌ أُصِیبَ فِیهِ الْحُسَیْنُ ع صَرِیعاً بَیْنَ أَصْحَابِهِ وَ أَصْحَابُهُ حَوْلَهُ صَرْعَى عُرَاهً أَ فَصَوْمٌ یَکُونُ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ کَلَّا وَ رَبِّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ مَا هُوَ یَوْمَ صَوْمٍ وَ مَا هُوَ إِلَّا یَوْمُ حُزْنٍ وَ مُصِیبَهٍ دَخَلَتْ عَلَى أَهْلِ السَّمَاءِ وَ أَهْلِ الْأَرْضِ وَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ یَوْمُ فَرَحٍ وَ سُرُورٍ لِابْنِ مَرْجَانَهَ وَ آلِ زِیَادٍ وَ أَهْلِ الشَّامِ غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى ذُرِّیَّاتِهِمْ وَ ذَلِکَ یَوْمٌ بَکَتْ جَمِیعُ بِقَاعِ الْأَرْضِ خَلَا بُقْعَهِ الشَّامِ فَمَنْ صَامَهُ أَوْ تَبَرَّکَ بِهِ حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَ آلِ زِیَادٍ مَمْسُوخَ الْقَلْبِ مَسْخُوطاً عَلَیْهِ وَ مَنِ اذَّخَرَ إِلَى مَنْزِلِهِ ذَخِیرَهً أَعْقَبَهُ اللَّهُ تَعَالَى نِفَاقاً فِی قَلْبِهِ إِلَى یَوْمِ یَلْقَاهُ وَ انْتَزَعَ الْبَرَکَهَ عَنْهُ وَ عَنْ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ وُلْدِهِ وَ شَارَکَهُ الشَّیْطَانُ فِی جَمِیعِ ذَلِکَ‏.